İş Hukuku

Eşitlik İlkesi: İşçiler arasında ayrımcılık yapılmaması ve eşit davranılması esastır.

İş Güvencesi: Çalışanların işten çıkarılma durumlarına karşı korunması.

Ücretin Korunması: İşçilerin ücretlerinin zamanında ve eksiksiz olarak ödenmesi.

İnsan Onuruna Saygı: İşçilerin çalışma koşullarının insan onuruna yakışır şekilde düzenlenmesi.

Belirli Süreli İş Sözleşmesi: Belli bir süre için yapılan iş sözleşmesi. Süre dolunca otomatik olarak sona erer.

Belirsiz Süreli İş Sözleşmesi: Süresiz olarak yapılan iş sözleşmesi. Fesih bildirimine kadar devam eder.

Kısmi Süreli İş Sözleşmesi: Haftalık çalışma süresinin normal çalışma süresinden daha az olduğu iş sözleşmesi.

Geçici İş İlişkisi: İşverenin, işçisini geçici olarak başka bir işverene devrettiği iş ilişkisi.

Normal Çalışma Süresi: Genellikle haftada 45 saat olarak belirlenmiştir.

Fazla Mesai: Normal çalışma süresini aşan sürelerdir. Fazla mesai, işçinin yazılı onayı ile yapılmalıdır ve ek ücret ödenir.

İşçi Hakları: Ücret, izin, iş güvencesi, sendikalaşma, çalışma koşullarının iyileştirilmesi gibi haklar.

İşveren Hakları: İşçinin çalışmasını denetlemek, iş akdini feshetmek gibi haklar.

İşçi Yükümlülükleri: İşini özenle yapmak, işyerinin düzenine uymak gibi yükümlülükler.

İşveren Yükümlülükleri: Ücret ödemek, iş sağlığı ve güvenliği önlemlerini almak gibi yükümlülükler.

İş Güvenliği Önlemleri: İş kazalarını ve meslek hastalıklarını önlemek amacıyla alınması gereken tedbirler.

İş Sağlığı Hizmetleri: İşçilerin sağlığını korumak ve geliştirmek için sunulan sağlık hizmetleri.

Fesih Bildirimi: İş sözleşmesinin sona erdirilmesi için gerekli bildirim süresidir. Belirli sürelere bağlı olarak yapılır.

Kıdem Tazminatı: Belirli bir süre iş yerinde çalışmış olan işçinin işten ayrılması durumunda ödenen tazminattır.

İhbar Tazminatı: İş sözleşmesinin feshi durumunda bildirim süresine uyulmadığında ödenen tazminat.

Sendikalaşma Hakkı: İşçilerin sendika kurma ve sendikalara üye olma hakları.

Toplu İş Sözleşmesi: İşçiler ile işverenler arasında toplu olarak yapılan sözleşmeler. Çalışma koşulları, ücretler ve diğer haklar bu sözleşmede belirlenir.

Arabuluculuk: İşçi ve işveren arasındaki uyuşmazlıkların arabulucu aracılığıyla çözülmesi.

İş Mahkemeleri: İş hukuku kapsamındaki davaların görüldüğü mahkemeler.

Tahkim: Tarafların aralarındaki uyuşmazlıkları hakem aracılığıyla çözmeleri.

4857 Sayılı İş Kanunu: Türkiye’de iş ilişkilerini düzenleyen ana kanundur.

5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu: Sosyal güvenlik haklarını düzenler.

İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu: İş yerlerinde alınması gereken sağlık ve güvenlik önlemlerini düzenler.

ILO (Uluslararası Çalışma Örgütü): Uluslararası çalışma standartlarını belirleyen ve denetleyen bir kuruluştur.

AB Direktifleri: Avrupa Birliği iş hukuku alanında çeşitli direktifler ve düzenlemeler yapmaktadır.